လြန္ခဲ့သည့္အပတ္က
သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္အတူ ရခိုင္ျပည္နယ္ေမာင္ေတာၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။
သူငယ္ခ်င္းမ်ားစုေပါင္း၍ တိုင္းရင္းသားဒုကၡသည္မ်ားအား သြားေရာက္
လွဴဒါန္းခဲ့ၾကသည္။
ဌာနဆိုင္ရာအာဏာပိုင္မ်ား၊ ဒုကၡသည္စခန္းတာ၀န္ခံမ်ားႏွင့္
ေတြ႕ဆံု၍
ဒုကၡသည္မ်ားအား ဆန္၊ ငါးပိ၊ ငါးေျခာက္ႏွင့္ ရန္ကုန္စက္႐ံုထုတ္ အ၀တ္အထည္၊
လူသံုးကုန္မ်ားႏွင့္ ေငြမ်ားစုေပါင္းလွဴဒါန္းခဲ့ၾကသည္။ ဒုကၡသည္မ်ားႏွင့္
ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခဲ့ ရာ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၏ အစီအစဥ္ျဖင့္
ရြာမ်ားတြင္ေနအိမ္မ်ားေဆာက္လုပ္ေပးၿပီး ျပန္လည္ေနရာ
ခ်ထားေပးလ်က္ရွိေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕မွာမျပန္လိုၾကေၾကာင္း၊
ဘဂၤါလီရြာမ်ားၾကားတြင္ ရခိုင္ တိုင္းရင္းသားရြာ ၁ ရြာ၊ ၂ ရြာခန္႔
စသည္ျဖင့္ ၾကားညႇပ္တည္ရွိေနသျဖင့္ ယခုကဲ့သို႔ ပဋိပကၡ
ျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ပိုင္း လံုၿခံဳမႈမရွိေတာ့ေၾကာင္း၊
သံသယစိတ္ျဖင့္မေနလိုေတာ့ေၾကာင္း၊ `ႏြားကြဲ ရင္က်ားကိုက္လိမ့္မယ္´ဟု
ရခိုင္တိုင္းရင္းသားတစ္ဦးမွ ရခိုင္သံ၀ဲ၀ဲျဖင့္ေျပာၾကားခဲ့ သည္ ကို
အမွတ္ရေနမိသည္။ ` ေၾသာ္ သူတို႔ေတြရဲ႕အနာဂတ္ရင္ေလးစ ရာပါလား ´ ဟူ၍
ကိုယ္ခ်င္း စာစိတ္ ျဖစ္ေပၚမိခဲ့သည္။
ရခိုင္ျပည္နယ္မွ ရန္ကုန္သို႔ျပန္လည္ေရာက္ရွိၿပီး ေခတၱအဆက္ျပတ္ေနခဲ့သည့္
အြန္လိုင္းေပၚသို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့ရာ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚ၌
ခံု႐ံုးအဖြဲ႕ႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ အဖြဲ႕၏အေျခအတင္ေဆြးေႏြးသည့္အေရးကိစၥအား
က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ေဖာ္ျပလ်က္ရွိသည္ကို ေတြ႕လာရသည္။ လႊတ္ေတာ္မ်ားမွ
ဖြဲ႕စည္းသည့္ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕မ်ားကို
ျပည္ေထာင္စုအဆင့္အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္သည္၊ မျဖစ္သည္ႏွင့္ပတ္သက္၍အျငင္းပြားမႈ
အရွိန္ ျမင့္တက္ လ်က္ ရွိေၾကာင္း သိရသည္။ လႊတ္ေတာ္အဖြဲ႕မ်ားအေနျဖင့္
ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ သတ္မွတ္လိုလ်က္ရွိေသာ္လည္း ခံု႐ံုးအဖြဲ႕အေနျဖင့္မူ
ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္ ညီညြတ္မႈ မရွိသျဖင့္
ျပည္ေထာင္စုအဆင့္အဖြဲ႕အစည္းဟု မသတ္မွတ္သင့္ေၾကာင္း အဆိုျပဳခဲ့ရာမွ
စတင္ခဲ့သည္။
ဤေနရာတြင္
မိမိအေနျဖင့္ ဉာဏ္မီသေလာက္ေဖာ္ျပရလွ်င္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ဆိုသည္မွာ
အနိမ့္ဆံုးဒုတိယ၀န္ႀကီးအဆင့္မွ စတင္အႀကံဳး၀င္သည္။ သို႔ျဖစ္၍လႊတ္ေတာ္မွ
ဖြဲ႕စည္းလိုက္သည့္ ေကာ္မတီ၀င္မ်ား၊ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕၀င္မ်ား၊
ေရးရာေကာ္မတီ၀င္မ်ားသည္ ဒုတိယ၀န္ႀကီးအဆင့္ႏွင့္ တစ္တန္း တည္းျဖစ္သြားမည္။
လႊတ္ေတာ္မွဖြဲ႕စည္းသည့္ ေကာ္မတီ ၀င္မ်ား အနည္းဆံုး ၄၀၀ ေက်ာ္ ၅၀၀ ခန္႔ရွိရာ
၎တို႔အား ျပည္ေထာင္စုအဆင့္အတန္း သတ္မွတ္ပါက
ဒုတိယ၀န္ႀကီးတစ္ဦးခံစားရပိုင္ခြင့္အတိုင္း ခ်ီးျမႇင့္ေပးရမည္ျဖစ္သည္။
ထိုအခါ တစ္ဦးလွ်င္ လစာမွာ က်ပ္သိန္း၂၀၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ ၃ စီး၊ တစ္စီးလွ်င္
ဆီဂါလံ ၆၀ ႏႈန္းျဖင့္ ဆီဂါလံ ၁၈၀၊ ေနထိုင္ရန္အိမ္ခန္း၊ အခမဲ့ေဆးကုသခြင့္၊
လံုၿခံဳေရးအေစာင့္အေရွာက္မ်ား စသည္ျဖင့္
အက်ိဳးခံစားခြင့္မ်ားေပးရေတာ့မည္ျဖစ္ရာ အင္အား ၅၀၀ ခန္႔အတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္
အစိုးရမွ က်ပ္သိန္း ၁၃,၀၀၀(၁.၃ဘီလီယံ)ခန္႔ထပ္မံေပးရမည္ျဖစ္ၿပီး
တစ္ႏွစ္အတြက္ က်ပ္ ၁၅ ဘီလီယံခန္႔ေထာက္ပံ့ေပးရမည္ျဖစ္သည္။
လက္ရွိအေျခအေနတြင္ပင္ လႊတ္ေတာ္ ကို္ယ္စားလွယ္တစ္ဦးလွ်င္ တစ္လ ၃
သိန္းႏႈန္းလစဥ္ေထာက္ပံ့ေပးထားသည္။ လႊတ္ေတာ္ တက္ေရာက္ပါက
ေနစရိတ္/စားစရိတ္အတြက္ တစ္ရက္လွ်င္ ၁၀,၀၀၀က်ပ္ႏႈန္း ေန႔စဥ္ ေထာက္ပံ့ေပး
ထားၿပီး ခရီးစရိတ္အတြက္မူ ကုန္က်သေလာက္ တင္ျပေတာင္းခံခြင့္ရွိေၾကာင္း
သိရသည္။ လက္ရွိအေနအထားအတုိင္း လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၆၀၀ ေက်ာ္အတြက္
တစ္လလွ်င္ က်ပ္သိန္း ၁,၈၀၀ေက်ာ္ခန္႔ႏွင့္ တစ္ႏွစ္အတြက္
၂ဘီလီယံေက်ာ္(ခရီးစရိတ္၊ စားစရိတ္မပါ)ကို ႏိုင္ ငံေတာ္မွ ေထာက္ပံ့ေပး
လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။ (အျခားေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕မ်ား၏ လစာမ်ားကို
ထည့္မတြက္ထားပါ။)
သို႔ျဖစ္၍
ျပည္ေထာင္စုအဆင့္သတ္မွတ္ပါက ႏိုင္ငံေတာ္ဘ႑ာမွ အနည္းဆံုးက်ပ္ သိန္း ၁၅
ဘီလီယံ ထပ္မံေထာက္ပံ့ေပးရမည့္ အေျခအေနတြင္ရွိသည္။ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတိုင္း
သည္ အစိုးရ၏အေျခခံအေဆာက္အဦမ်ား (Infrastructure) ေနရာတြင္
ပုဂၢလိက/အမ်ားပိုင္ အေျခခံအေဆက္အဦမ်ားႏွင့္ အစားထိုးေဆာင္ရြက္ၾကသည္။
ဆိုရွယ္လစ္၊ ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ မ်ားတြင္ ပုဂၢလိကစနစ္မရွိသေလာက္နည္းပါးၿပီး
အေျခခံအေဆာက္အဦတိုင္းကို အစိုးရမွ ဗဟိုဦးစီးစနစ္ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ေသာ္လည္း
ဒီမိုကေရစီစနစ္တြင္မူ အစိုးရဌာနမ်ားတြင္ တတ္ႏိုင္ သမွ်
၀န္ထမ္းအင္အားမ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်၍ ပုဂၢလိကလုပ္ ငန္းမ်ားျဖင့္သာ
အစားထိုးေဆာင္ရြက္ ၾကသည္။ လံုၿခံဳေရးႏွင့္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးအတြက္
ကာကြယ္ေရး၊ ျပည္ထဲေရး၊ လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္ မ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္
ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရး၊ ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္
၀န္ႀကီးဌာနမ်ားကိုသာ အဓိကအမာခံထားရွိဖြဲ႕စည္းၿပီး က်န္ဌာနမ်ားကိုမူ
အမ်ားအားျဖင့္ လိုအပ္သည့္ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္
ဦးစီး႐ံုးအဖြဲ႕ေလာက္သာထားရွိကာ ပုဂၢလိကလုပ္ငန္းမ်ားျဖင့္
အစားထိုးၾကသည္သာ။ ပုဂၢလိကလုပ္ ငန္းမ်ားႏွင့္ ေစ်းကြက္မ်ားကို
ယွဥ္ၿပိဳင္ထုတ္လုပ္ခြင့္ေပးထားၿပီး
အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းမ်ားေပၚေပါက္လာေစရန္ အတြက္ ပုဂၢလိကကုမၸဏီမ်ားအား
အေထာက္အကူေပးရသည္။ ႏိုင္ငံသားတစ္ဦးခ်င္း ၀င္ေငြ ျမင့္မားေစေရးႏွင့္
ကုန္ထုတ္လုပ္မႈတိုးတက္ေစေရးအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက မူ၀ါဒမ်ား ခ်မွတ္၍
ပုဂၢလိကလုပ္ငန္းမ်ားကို အေထာက္အကူျပဳေပးရသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ဘ႑ာေငြ အတြက္
ႏိုင္ငံသားမ်ား၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊ ကုမၸဏီမ်ားက
မွန္မွန္ကန္ကန္အခြန္ထမ္းႏိုင္ ေစရန္အတြက္ မူ၀ါဒစည္းမ်ဥ္းမ်ားခ်မွတ္၍
စနစ္တက်စည္းၾကပ္ၾကရသည္။ ယေန႔အေျခအေန သည္ ဥေရာပႏိုင္ငံ မ်ား၌
ေငြေၾကးအက်ပ္အတည္းႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရၿပီး စီးပြားေရးက်ဆင္း
ေနသည့္ကာလျဖစ္သည္။ ဂရိ၊ စပိန္၊ အီတလီ စေသာႏိုင္ငံမ်ားသည္ စီးပြားေရးက်
ဆင္းေန သျဖင့္ အစိုးရမွ ၿခိဳးၿခံေခၽြတာေရးမူမ်ားခ်မွတ္၍ လစာစရိတ္ႏွင့္
ပင္စင္လစာမ်ားေလွ်ာ့ခ်ျခင္း၊ အစိုးရအသံုးစ ရိတ္မ်ားေလွ်ာ့ခ်ျခင္း တို႔ျပဳ
လုပ္၍ ေငြေၾကးက်ပ္တည္းမႈကို ကုစားေနၾကသည့္ ကာလျဖစ္သည္။
မိမိတို႔ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္လည္း အေျခခံအေဆာက္အဦမ်ားတိုးတက္ေအာင္ႏွင့္
ဆင္းရဲ မြဲေတမႈေလ်ာ့နည္းေစေရးအတြက္
မ်ားစြာအခ်ိန္ယူေဆာင္ရြက္ရဦးမည္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံတကာ စာမ်က္ႏွာရွိ
အဆင္းရဲဆံုးႏွင့္
ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအနည္းဆံုးႏိုင္ငံစာရင္းမွပယ္ဖ်က္ႏုိင္ေရး
ႀကိဳးစားၾကရဦးမည္။ ႏွစ္စဥ္ႀကံဳေတြ႕ေနရသည့္ သဘာ၀ေဘးအႏၲရာယ္မ်ားႏွင့္ အျခား
အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာ သည့္ ႏိုင္ငံတြင္းဒုကၡသည္ မ်ားအား
ျပန္လည္ထူေထာင္ ေရးသည္လည္း လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈအရ
အေရးႀကီးသည့္လုပ္ငန္းတစ္ခုျဖစ္ သည္။ ၎တို႔မွာ
တစ္ႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာျဖင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရမည့္ လုပ္ငန္းမ်ားျဖစ္
သည္။ မဲဆႏၵနယ္အလိုက္ ျပည္သူမွေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားသည့္ မိမိကိုယ္ကို
`ျပည္သူထဲကေပါက္ဖြားလာသည့္ ျပည္သူ႔အေစခံမ်ား၊
ျပည္သူ႔အက်ိဳးအတြက္ပဲျဖစ္ေစ ရမယ္´ဟု ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ၾကသည့္
လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္မ်ား အေနျဖင့္လည္း အမွန္ တကယ္ ျပည္သူမ်ားကိုသာ
အက်ိဳးျပဳေစလိုသည္။ အျငင္းအခံုျဖစ္ပြားေန သည့္ ေကာ္မတီ/ ေကာ္ မရွင္၀င္
မ်ားအား ျပည္ေထာင္စုအဆင့္သတ္မွတ္ျခင္း/မသတ္မွတ္ျခင္း ျငင္းခံုေနမည့္ အစား
ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေန သည့္ ျပည္သူ႔အက်ိဳး ကိုသာ ေရွး႐ႈေဆာင္ ရြက္သင့္သည္။
၎တို႔ အား ေထာက္ပံ့ေပးရမည့္ ႏိုင္ငံေတာ္ဘ႑ာေငြမွ ႏွစ္စဥ္က်ပ္သိန္း ၁၅
ဘီလီယံ(ေဒၚလာ ၁၉ သန္း)ခန္႔အား ခ်င္းျပည္နယ္၊ ကယားျပည္ နယ္၊
ကခ်င္ျပည္နယ္ကဲ့သို႔ေသာ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရး ခက္ခဲသည့္ေဒသမ်ားအား
လမ္းေဖာက္လုပ္ျခင္းႏွင့္ ဒုကၡသည္မ်ား ထူေထာင္ ေရးကိစၥမ်ားတြင္
သာအသံုးျပဳသြားပါက မိမိတို႔ျပည္သူမ်ားအတြက္ နိဗၺာန္တမွ်အက်ိဳး
သက္ေရာက္ေစမည္ျဖစ္၍ ျပည္သူအတြက္သာျဖစ္ေစခ်င္သည္။
ျပည္သူတစ္ဦး
ေပးပု႔ိထားေသာ
ေဆာင္းပါအား ယခုမွ ေဖာ္ျပေပးခ႔ဲႏိုင္ခဲ႔ၿပီး ေနာက္က်ခ႔ဲရသည့္အတြက္
ေဆာင္းပါးရွင္အား ျမန္မာျပည္သား အဖြဲ႔မွ အထူးေမတၱာရပ္ခံ အပ္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment